Κόλπος Καλλονής : Από υδροβιότοπος και πηγή ζωής, ολοταχώς για χαβούζα βοθρολυμάτων (Του Απόστολου Κομνηνάκα)

Υπέροχο το θέαμα, ιδίως την εποχή της άνοιξης, στον υδροβιότοπο των Αλυκών του κόλπου Καλλονής. Γεμάτος με φλαμίγκος και πολλά άλλα υδρόβια πουλιά, και κατά μήκος των καναλιών, πολυάριθμοι βορειοευρωπαίοι τουρίστες, παρατηρητές των πουλιών, στημένοι με τις φωτογραφικές τους μηχανές, τα κιάλια τους και τους τηλεφακούς τους, να παρακολουθούν το υπέροχο, πράγματι, θέαμα της φύσης. 

Πολλοί ανεβαίνουν και στα γραφικά ξύλινα παρατηρητήρια πουλιών. Μόνο, που αυτό το Σαββάτο, που πήγα κι εγώ για πρωινό περπάτημα στην περιοχή, μου έκανε εντύπωση μια περίεργη στάση των οικοτουριστών: 

Με το ένα χέρι κρατούσαν τον τηλεφακό και με το άλλο κρατούσαν …τη μύτη τους! Άλλο πάλι τούτο, λέω. Μόνο που, όταν πλησίασα κι εγώ, στα 300μ. περίπου, στο σημείο που βρίσκεται η κτιριακή μονάδα του βιολογικού καθαρισμού Καλλονής, αναγκάσθηκα να πιάσω κι εγώ τη μύτη μου. 

Και μάλιστα με τα δυό μου χέρια. Δεν ήταν απλή βρώμα, ήταν να βγάζεις τα συκώτια σου. Και όταν αντίκρισα και το «θέαμα», βλέποντας το κανάλι των Αλυκών να …αχνίζει, τότε προστέθηκε στην αφόρητη δυσοσμία, και το τραγικό θέαμα: Ο αγωγός των λυμάτων, 50μ. πριν φτάσει στη μονάδα επεξεργασίας του (λέμε τώρα) βιολογικού καθαρισμού, «ξερνούσε» από το ανοιχτό φρεάτιο τα βοθρολύματα απευθείας στο κανάλι των Αλυκών. 

Από εκεί, και μέσα από το περιμετρικό κανάλι, κάνουν μια διαδρομή 300μ. περίπου και χύνονται –έτσι, αχνιστά- στον κόλπο Καλλονής!

Δεν ξέρω αν τα αλοπήγια (τηγάνια) των Αλυκών, αντλούν από κοντινή απόσταση το θαλασσινό νερό από τον κόλπο Καλλονής για να το κάνουν αλάτι, (μαγειρικό, έ!) πάντως δίπλα, και σε απόσταση 100μ. περίπου, χάσκουν οι κατάλευκοι σωροί του αλατιού των Αλυκών…Δεν γνωρίζω μέχρι πότε θα παραμείνουν κατάλευκοι, πάντως εμένα μου μαύρισε η ψυχή, και αν συνεχισθεί η ανέλεγκτη αυτή κατάσταση, να είμαστε σίγουροι, ότι ολόκληρος ο κόλπος Καλλονής, θα έχει μετατραπεί σε έναν τεράστιο απόπατο. Και θα κλαίμε όλοι πάνω από το πτώμα του. 

Διότι αυτή η τραγική κατάσταση, δεν είναι τωρινή ή προσωρινή, όπως φρόντισα και πληροφορήθηκα. Αφού ο βιολογικός της Καλλονής, τουλάχιστον εδώ και κάποια χρόνια, δεν λειτουργεί καθόλου ή υπολειτουργεί. 

Είναι ένας βιολογικός «φάντασμα». Και άντε, καλά να ψευτολειτουργεί η μονάδα επεξεργασίας των λυμάτων. Αλλά, την ίδια στιγμή, να μεταφέρονται με το δίκτυο, όλα τα βοθρολύματα της περιοχής Καλλονής, και να αδειάζουν μεγαλοπρεπώς μέσα στο κανάλι των Αλυκών και από εκεί ντουγρού στον κόλπο, αυτό μόνο ως οικολογικό έγκλημα, και όχι μόνο, μπορεί να χαρακτηρισθεί.

Ρώτησα τον συμπαθέστατο κτηνοτρόφο, που έχει τη μάντρα του δίπλα στο κανάλι και έβοσκε τα πρόβατά του στο κτήμα του, που εφάπτεται με το κτιριακό συγκρότημα του βιολογικού: « Τι είναι αυτά τα πράγματα, πώς αντέχεις;» «Κάντε κάτι» μου είπε, «έχουμε βγάλει τα συκώτια μας απ’ τη βρώμα. Θα πάθουμε ασφυξία». Αλλά, πριν πάθουμε ασφυξία όλοι οι παροικούντες την περιοχή, θα γίνει κάτι με την αναισθησία των Δημοτικών μας αρχόντων; 

Τοπικών και Περιφερειακών. Θα γίνει κάτι με τη «νιρβάνα» των κρατικών υπηρεσιών; Θα ενδιαφερθούν κάποιες Αρχές επί τέλους; Ή θα κλαίμε σε λίγο, πάνω απ’ το πτώμα του κόλπου Καλλονής; Δήμαρχοι, τοπικοί Αντιδήμαρχοι της περιοχής, για μία και δύο τετραετίες, που μάλιστα σήμερα εκτίθενται και πάλι ως υποψήφιοι Δήμαρχοι και σύμβουλοι του νεοσύστατου Δήμου Δυτικής Λέσβου, Περιφερειάρχες και «αρμόδιοι» Αντιπεριφερειάρχες, δεν έχουν πάρει «μυρουδιά» εδώ και τόσο καιρό; Δεν μπορεί, εάν δεν πήγαν να δουν ποτέ στον τόπο του εγκλήματος, κάτι θα πρέπει να τους μύρισε, ή τουλάχιστον, θα είδαν κάποια φορά τους παρατηρητές των πουλιών του οικοσυστήματος, να κρατούν με το ένα χέρι τον τηλεφακό τους και με το άλλο τη μύτη τους. Και δεν το κάνουν από κάποιο τικ…

Εκτός και αν αρκέστηκαν στο να βάζουν στο πορτρέτο της προεκλογικής τους αφίσας, μόνο με φωτομοντάζ τον υδροβιότοπο των Αλυκών του κόλπου Καλλονής.Σε όλα αυτά, προσθέστε και το γεγονός, ότι στη γειτονική Αγία Παρασκευή, έχει διακοπεί, εδώ και τρία χρόνια, το έργο κατασκευής των δικτύων, του εκεί βιολογικού καθαρισμού, χωρίς κανενός αρμοδίου «καρφί δεν καίγεται», για να οραματισθείτε το, όχι πολύ μακρινό, μέλλον του κόλπου.

Ερωτώνται, πάντως οι αρμόδιοι, όλων ανεξαιρέτως των κρατικών και αυτοδιοικητικών αρχών του τόπου μας, εάν σκοπεύουν να ασχοληθούν με αυτό το έγκλημα διαρκείας. Έστω, για μια προεκλογική, βρε αδελφέ, υπόσχεση. Μαζί με τις τόσες άλλες, για τη «δίκαιη ανάπτυξη». 

Έστω για τα μάτια… Δεν είδα και πολύ αισιόδοξο τον κτηνοτρόφο της περιοχής : «Σιγά, η πατρίς κοιμάται!», μου είπε. Με δικά του λόγια…

Απόστολος Κομνηνάκας

Λαϊκή Συσπείρωση Βορείου Αιγαίου

αναδημοσίευση από www.stonisi.gr