Κάποιες φορές οι
αστικοί μύθοι και οι προκαταλήψεις που δημιουργούνται, διαχέονται τόσο πολύ,
που δεν μπορείς απλά να τις ξεπεράσεις, αλλά πρέπει να τις απαντήσεις. Όσο και
αν συγκρούονται με την πραγματικότητα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι
«ανεξάρτητοι συνδυασμοί» και η άποψη ότι επειδή είναι «ανεξάρτητοι», είναι
σίγουρα και για το καλό του τόπου.
Ας δούμε λοιπόν κατά
πόσο στέκει ο διαχωρισμός των υποψηφιοτήτων των αυτοδιοικητικών εκλογών σε
κομματικούς και «ανεξάρτητους» και κατά πόσο είναι αντικειμενικός:
1. Υπάρχει η
άποψη ότι πρέπει επιτέλους όλοι μαζί να ενωθούμε για το καλό του τόπου.
Πρωτότυπο και πρωτοπόρο… Ή μήπως όχι; Όποιος έχει διαβάσει τα ελάχιστα από την ιστορία
των ελληνικών αυτοδιοικητικών εκλογών, θα δει ότι είναι μία τάση με πάνω από 30
χρόνια ιστορία. Δεν το λες και καινούρια ιδέα… Αλλά για να μην πάμε τόσο
μακριά, οι προηγούμενες δύο δημοτικές αρχές του ενιαίου δήμου Λέσβου δεν ήταν
εκλεγμένες με τον μανδύα του ανεξάρτητου; Τι άλλαξε για το νησί μας και σε ποια
κατεύθυνση;
2. Οι αυτοδιοικητικές εκλογές εκ των πραγμάτων
είναι πολιτική διαδικασία. Οι συνδυασμοί αναλύουν τις πολιτικές τους θέσεις και
τα προγράμματα τους. Που με βάση αυτά πρέπει να κριθούν. Άρα το να προσπαθείς
να τις απολιτικοποιήσεις είναι σαν να προσπαθείς οι εκλεγμένοι μετά τη
διαδικασία να μην έχουν καμία δέσμευση. Δεν νομίζω αυτό να είναι προς μία
θετική κατεύθυνση για το καλό του τόπου νομίζω...
3. Και
η ανταπάντηση στο σημείο 2 είναι πάντα «Δεν μιλάμε για απολιτικοποίηση των
εκλογών. Μιλάμε για ακομματικοποίηση των εκλογών». Που ίσως είναι και το
κεντρικό επιχείρημα αυτής της τάσης. Ένα επιχείρημα που σε στέλνει καρφί στην
αγκαλιά του φασισμού. Ακολουθώντας αυτή τη λογική δημιουργείται το δίπολο
«καλοί ανεξάρτητοι-κακοί κομματικοί». Δηλαδή ένας ανεξάρτητος συνδυασμός που
υπερασπίζεται την άποψη ότι δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω αν έχουν
εξευτελιστεί τα αγροτικά προϊόντα ή ότι πρέπει να βουλιάζουμε τις βάρκες με
τους πρόσφυγες, είναι καλύτερος από έναν συνδυασμό που στηρίζεται από έναν
πολιτικό χώρο. Γιατί; Μα γιατί είναι ανεξάρτητος. Και γενικευμένα ισχύει. Και η
γενίκευση είναι η αρχή του εκφασισμού κάθε κοινωνίας. Τόσο απλά και σταράτα. Ας
κρίνουμε λοιπόν με τις προτάσεις τους, τους συνδυασμούς.
4. Αυτοί
οι ανεξάρτητοι συνδυασμοί, αφού τελειώσει η διαδικασία των εκλογών, δεν
παίρνουν θέσεις σε όλη τη διάρκεια της θητείας τους αν εκλεγούν; Πιο απλά, πως
θα φτιάξεις και θα συντηρήσεις το αγροτικό οδικό δίκτυο για την ελαιοσυγκομιδή,
αν δεν αντιταχθείς στην δέσμευση των αποθεματικών; Η ΕΕ δεν είναι εκείνη που
θέλει τους πρόσφυγες εδώ; Ποιός ανεξάρτητος μπορεί να πάει κόντρα και να πει
"Κλείστε τη Μόρια. Δώστε τους χαρτιά να φύγουν". Θα αναπτύξεις το
χωροταξικό πλαίσιο της περιφέρειας με μία λογική φιλολαϊκή όταν θα βασιστείς
αποκλειστικά στις κατευθύνσεις της ΕΕ; Με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την
χωροθέτηση ανεμογεννητριών αλόγιστα. Χωρίς καμία σύνδεση με την κατανάλωση
ρεύματος των νησιών, με υψηλό αντίτιμο κιλοβατώρας για τον καταναλωτή και στηριζόμενοι στο ψευδές επιχείρημα ότι
δεν επηρεάζουν το περιβάλλον, κόντρα σε όλες τις σύγχρονες μελέτες.
5. Ποιοι
άραγε είναι εκείνοι οι οποίοι διαμορφώνουν τους ανεξάρτητους συνδυασμούς; Δεν
είναι πολιτικά πρόσωπα με ξεκάθαρες πολιτικές κατευθύνσεις που αντανακλώνται
και σε συγκεκριμένα κόμματα; Και κάθε φορά στις αυτοδιοικητικές εκλογές
θυμούνται να «ξεχάσουν» τον πολιτικό τους βίο που ταυτίζεται με τα συγκεκριμένα
αυτά κόμματα. Μήπως το κάνουν γιατί θέλουν να κοροϊδέψουν εν ψυχρώ τους δημότες
και τους πολίτες της περιφέρειας; Γιατί στις μεταξύ τους συνομιλίες αναφέρονται
ως άτυπα υποψήφιοι του χώρου στον οποίο ανήκουν.
6. Και
έχουν το περιθώριο να ανακυκλώνονται έτσι γιατί οι τοποθετήσεις τους είναι
πανομοιότυπες κι έχουν δυνατότητα να αλλάζουν κόμματα και παρατάξεις, χωρίς να
τους νοιάζουν οι πολιτικές θέσεις, αφού είναι ίδιες. Χαρακτηριστικά όλοι οι
υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες δεν έχουν υπάρξει σε κυβερνητικές ή
πολιτικές θέσεις με ξεκάθαρο πρόσημο; Με πρόσημο που υπερασπίζεται τις
υφιστάμενες πολιτικές. Ποιος από όλους λοιπόν δεν έχει ξεκάθαρη πολιτική θέση
στην μικρή κοινωνία που όλοι ζούμε;
7. Τα
κόμματα στα οποία ανήκουν οι εν λόγω υποψήφιοι πολλές φορές τους ενθαρρύνουν να
συμμετάσχουν σε «ανεξάρτητα» ψηφοδέλτια (με αποκορύφωμα τα λόγια του Κυριάκου
Μητσοτάκη όταν πρόσφατα επισκέφτηκε τη Λέσβο σε στελέχη της ΝΟΔΕ «μπορείτε να
συμμετάσχετε σε ανεξάρτητους συνδυασμούς»). Είναι τα ίδια κόμματα που σε άλλες
περιπτώσεις δεν έχουν κανένα πρόβλημα να θέσουν ζήτημα κομματικής πειθαρχίας.
Μήπως γιατί ξέρουν ότι με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο θα βρίσκονται στην διοίκηση
των ΟΤΑ άνθρωποι που δεν θα τους φέρουν καμία αντίσταση όταν έρθει η ώρα να
εφαρμόσουν τις πολιτικές τους; Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πολιτική που ακολουθήθηκε
στο προσφυγικό από την υφιστάμενη Δημοτική Αρχή. Με λίγα λόγια είτε πέσει το
αυγό στη πέτρα, είτε η πέτρα στο αυγό ο λαός θα τη πληρώσει.
Συμπερασματικά τα
σενάρια είναι δύο.
Ή κρίνεις με βάση τα προγράμματα και τις θέσεις των
συνδυασμών
ή ακολουθείς την λογική της γενίκευσης χωρίς να μπορείς να τους
κρίνεις βάσει του έργου τους μετά, γιατί έχεις απολιτικοποίησει την ίδια την
διαδικασία.
Το δεύτερο έχει γίνει κατά κόρο. Μην περιμένεις να αλλάξει κάτι.
Είναι σαν να βάζεις νερό μέσα στο γουδί και να το κοπανάς που λέμε και στον
Πολιχνίτο.
* Συκάς Γιώργος,
Μηχανικός
Χωροταξίας & Ανάπτυξης, Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος με τη Λαϊκή
Συσπείρωση Βορείου Αιγαίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου