24 Δεκ 2017

Ο αναθεωρητισμός και η πολιτική προσφυγιά

Η σύγχρονη αντικομουνιστική προπαγάνδα για τους πολιτικούς πρόσφυγες
Ο εικοστός αιώνας υπήρξε εποχή μεγάλων ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων, παγκόσμιας εμβέλειας, όπως τις προκαλεί ο χωρίς όρια και όρους ανταγωνισμός ανάμεσα στις ισχυρές μητροπόλεις του καπιταλισμού. Ταυτόχρονα όμως υπήρξε και πεδίο σκληρών ταξικών αναμετρήσεων οι οποίες πολύ συχνά επιστέγασαν τις αντίστοιχες μεγάλες ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις. Στην διάρκεια του αιώνα αυτού, «αιώνα θριάμβου του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής» όπως τον προσδιόρισαν στο ξεκίνημά του, προέκυψε, με ορόσημο το 1917, μια νέα πολιτική και κοινωνική κατάσταση. Οι λαοί, με την εργατική τάξη επικεφαλής, έμαθαν να διαβαίνουν το κατώφλι της εξουσίας -κατώφλι απαγορευμένο σε αυτούς από τις απαρχές της ιστορίας της ανθρωπότητας, όσο τη γνωρίζουμε. Ηταν μια ριζοσπαστική αλλαγή που έδωσε νέα διάσταση, έφερε νέα διακυβεύματα στον αδιάκοπο ταξικό αγώνα. Οι λαοί, οι απλοί εργαζόμενοι άνθρωποι έπαψαν να είναι βουβά πιόνια στα παιχνίδια των μεγάλων, απέκτησαν δική τους φωνή και υπαγόρευσαν τις δικές τους προσδοκίες για το μέλλον. 
Μέσα σε αυτή τη νέα κατάσταση οι ταξικές συγκρούσεις πήραν νέα τροπή. Η εκάστοτε άρχουσα τάξη επιχείρησε, σε πολλές περιπτώσεις, σε πολλά σημεία της γης. να συντρίψει το «μολυσμένο» τμήμα της κοινωνίας, εκείνο το κομμάτι δηλαδή που ακολούθησε το δρόμο της εξέγερσης, της επανάστασης και του αγώνα ενάντια στην αμείλικτη δικτατορία του κεφαλαίου. Οι άρχοντες της όποιας εποχής ευχαρίστως κόβουν το κεφάλι κάθε φορά που αυτό σηκώνεται περήφανα ψηλά για να αψηφήσει την εξουσία τους.

Μέσα σε αυτό το κλίμα αγώνα, σύγκρουσης και μίσους πολλές φορές ξεριζώθηκαν πληθυσμοί, πολιτείες, χωριά, συνοικίες και οι κάτοικοί τους βρέθηκαν σε δρόμους προσφυγιάς, σε τόπους ξένους, μακριά από μια γενέθλια γη όπου είχε νικήσει το άδικο. Κύματα προσφύγων -πολιτικών προσφύγων τους είπαν- ήρθαν να προστεθούν σε όσους η φτώχεια και η ανέχεια έδιωχνε μακριά από τις πολιτείες και τα χωριά τους. Σε όσους οι πόλεμοι και οι «Μεγάλες Ιδέες» της αστικής τάξης ξερίζωσαν από τα σπίτια τους και τους έριξαν, εξαθλιωμένους πένητες, στους πέντε δρόμους. Η χώρα μας, η Ελλάδα, έχει γνωρίσει όλα τα είδη ξεριζωμού και προσφυγιάς μέσα σε λίγα μόλις χρόνια στην σύγχρονη ιστορία της. Η πολιτική προσφυγιά, ετούτοι οι εξήντα, ίσως εβδομήντα χιλιάδες άνθρωποι που ακολούθησαν τον Δημοκρατικό Στρατό της Ελλάδας στην υποχώρηση, ήταν ένα μέρος ετούτης της ιστορικής πραγματικότητας.

Ας εξετάσουμε τις τύχες αυτών των αγωνιστών προσφύγων ξεκινώντας από μια σύγκριση.